1970’lerde, laboratuvarda yaşayan arıların ömrü yaklaşık olarak bir aydı. Lakin Scientific Reports mecmuasında yayınlanan yeni bir araştırmaya nazaran, artık laboratuvar arıları en fazla 15 gün yaşıyor. Arılar üzere etrafımız için son derece hayati bir rol oynayan bir çeşidin ömrünün kısalması, uzmanların tasalarını lisana getirmesine neden oldu. Son vakitlerde arı popülasyonunda yaşanan küresel düşüş endişelendiriyor.
Son bulgular, bir araştırma takımının arıların farklı su tiplerinde (deiyonize, tuzlu ve musluk suyu) nasıl beslendiğini araştırırken ortaya çıktı. Arıları yalnızca şeker şurubu yerine farklı su cinsleri ile beslemenin ortalama ömürlerini uzattığı tespit edildi. Fakat bu bulgulara katkıda bulunan araştırma sırasında grup, çağdaş bal arısının ömür müddeti ile 1970’lerde belgelenen ömür müddeti ortasındaki şaşırtan bir fark buldu.
Maryland Üniversitesi’nden bir böcek bilimci ve araştırmanın baş muharriri Anthony Nearman, “Arıları yetişkin olarak ortaya çıkmadan çabucak evvel koloni hayatından izole ediyoruz, yani ömür müddetlerini azaltan her şey bu noktadan evvel oluyor” dedi.
Bal arıları, tozlaşmadaki rolleri nedeniyle birçok ekosistemin ayrılmaz bir modülü. Tozlaşma, bitkilerin çoğalmasına yardımcı oluyor ve popülasyonların genetik çeşitliliğini koruyor. Nearman, “Bu, genetik bir bileşenin kelam konusu olduğunu düşündürüyor” diyor ve devam ediyor: “Bu hipotez doğruysa, muhtemel bir tahlile de işaret ediyor. Birtakım genetik faktörleri izole edebilirsek, o vakit tahminen daha uzun müddet yaşayan bal arıları üretebiliriz.”
Arılar tozlaşma için kıymet biçilmez; lakin böcekler böcek ilaçları, habitat tahribatı, hastalık ve kuraklık üzere iklim değişikliği ile ilgili faktörler tarafından öldürüyor. Hatta FDA, tüm kolonileri yok eden bakteriyel bir hastalığı engelleyebilmek için üç farklı antibiyotik tipi bile üretti.
Arıların laboratuvarlarda tutulmasına yönelik 2000’li yıllarda geliştirilen standartlaştırılmış protokoller nedeniyle hayvanlara daha düzgün laboratuvar muamelesi yapılmasına karşın, böceklerin kısalan ömür müddeti tasa veriyor. Nearman, “Şartları daha uygun hale getirmiş olmamıza karşın mevt oranının ikiye katlanmış olması, şaşırtıcı” diyor.
Ekip bir sonraki adımda, Amerikan bal arılarının hayat müddeti eğilimlerini memleketler arası arı kolonileriyle karşılaştıracak; farklılıklar varsa, muhakkak genetiğin, böcek ilaçlarının yahut patojenlerin tasa verici eğilimi tetikleyip tetiklemediğini araştıracak.
